Antzuola: IHAUTERIAK, ANTIFAZEN TAILEARRA

Ihauteriak gertu dira eta eskolan jada nabari da festa giroa. Ikasle bakoitzak jada erabaki du zein mozorrorekin agertu ihauteriak ospatzeko eskolan urtero antolatu ohi den jaialdira, eta urduritasunez espero dute eguna.

Mozorroen harira, duela egun pare bat lau urtekoen gelan ikasle baten esfortzu handiko lan batek indarra hartu zuen. Plastika txokoan haur baten produkziotik maskara moduko bat irten zen, eta emaitzak gainontzeko kideen interesa piztu zuela ikusirik, gero eta haur gehiagok ekin zioten maskara bat egiteari!






Halaxe sortu zen ideia:
1. Ikasle batek papera eta errotulagailuak hartuta, borobil bat irudikatu zuen eta inguruan zenbait zirriborro.
2. Zer gehiago egin zezakeen pentsatzen jarri eta borobila puntzoiarekin moztea erabaki zuen.
3. Zuloa andereñoari erakutsi eta honek begia hurbilduz bertatik begira jarri zenean…
Haurrari zuloa koloretako paper gardenarekin tapatzea bururatu zitzaion (“horrela zulotik begiratuta dena kolore berdinekoa ikusiko da!”).
4. Baina kolorea aukeratzen hasi zenean (horia, gorria, urdina, …), ezin bat aukeratu! Orduan, ondoan bigarren zuloa egin zuen eta bi begiak zulo banatan ipinita ingurura begiratzen hasi.
5. Ikaskide bat hurbildu eta ea antifaza egiten ari zen galdetu zion, eta ideiak konbentziturik, bi zuloen azpian sudurra eta ahoa margotu zituen.
6. Azkenik, DIN A4 tamainako kartulina laranja batean itsatsi zuen antifaza.

Ikaskideari ere asko gustatu zitzaion ideia, beraz, berak ere maskara bat egiteari ekin zion. Segituan agertu ziren beste pare bat atzetik.

Eskulanak haurrengan pizturiko interesa ikusita, eta ihauteriak ate joka dauzkagula aprobetxatuz, ikasle guztiei maskara bana egiteko proposamena luzatzea otu zitzaieen andereñoei, eta horretantxe aritu dira lau urteko haurrak. Zirkulazio librean zehar, pixkanaka-pixkanaka guztiak igaro dira plastika txokotik eta lan ederrak irten dira, korridoreko horman zintzilikaturik daude guztientzat ikusgai!

Ikus daitekeen moduan, jarduera hau haurren interesak baztertu gabe, beraien irudimenari ateak ireki eta sorturiko produkzioak aberasten lagunduaz aurkeztu da. Horixe da eskola honetako hezitzaileen eskuhartzea definitzen duen printzipio nagusia.

Antzuola: TXOKOAK

Estruktura bakoitzean gela irekien funtzionamendua ezartzen da interakzioak bultzatzeko asmoz, izan ere, funtzionamendu honek elkargune sozial erreala eta konplexuagoa eskaintzen du (adin ezberdineko haurren artean, heldu bat baino gehiagoko ikasle taldeen artekoa, baita hezitzaileen artekoa ere).

Ikasmaila bakoitzeko bi geletako ateak ireki egiten dira jolas librean murgiltzeko. Haur bakoitzak erabakiko du nora (zein espaziora) eta norekin joan, horretarako (haur bakoitzaren erritmoa errespetatu nahian) behar duen denbora izango duelarik.

Azken finean, haur talde bat definitzen duen ezaugarri adierazgarrienetakoa aniztasuna da. Gizabanako bakoitza mundu bat da, eta ipinitako irudia aniztasunaren adibide garbia da!

Eskolak “TXOKO” ezberdinak eskaintzen ditu:

• Harea: Hareazko ontzi handi bat eta bertan jolasteko kuboak, palak, eskuareak, moldeak, … Bi urtekoen gelan soilik.
• Etxea: Bi urtekoen gelan soilik.
• Eraikuntza: Pieza ezberdinez osaturiko material bilduma ezberdinak, ezaugarri ezberdinen arabera (kolorea, forma, tamaina, ehundura, muntatzeko modua, neurrien arteko osagarritasuna, …) berdinak, antzekoak edo ezberdinak izango direnak.

Lau urtekoen gelako eraikuntzarako materialen aniztasunak atentzio deitu zidan, a ze material piloa! Baina egia esan, erabilpen majoa ematen diote eta nahikoa fruitu jasotzen da gainera:
- Arlo motorean: Mugimendua kontrolatu eta begi-esku koordinazioa lantzen dira.
- Arlo kognitiboan: Sormena bultzatzen du, espazioaren egituraketan laguntzen du, erlazio topologikoak eta proiektiboak sortzera bultzatzen du.
- Arlo afektiboan: Emozioengandik distantziatzeko aukera ematen du.
- Arlo sozialean: Harremanetarako eta elkarlana bultzatzeko, talde proiektuak sortzeko aukera ematen du.
• Plastika
- Modelatzea: Hiru dimentsioko materialak (plastilina urte guztian zehar eta buztina noizbehinka).
- Marraztu, margotu, estanpatu eta collage.

• Mahai jolasak
• Ipuinak

• Ezagupen fisikoa


Bi, hiru eta lau urteko gelen kasuan behintzat (lehen eta bigarren praktiketan frogatu ahal izan dudan bezala), harrerako unea indibidualizatua izan dadin (haur bakoitzari ongi etorri pertsonala eskainiz), eskolara iritsi eta zirkulazio librean murgiltzen dira haurrak. Momentu honen ostean ekiten diote topaguneari, talde bakoitza bere tutorearekin elkartzen delarik, eta elkartze unearen ostean berriro zirkulazio libreari heldu edo topagunean sorturiko proposamen baten inguruan antolatzen dira.

Antzuola: ESKOLAKO KIDEEN ARTEKO KOMUNIKAZIOA, ESTRUKTURA HIRUKOITZA

Haurraren bizi-eremua kontutan izanez gero, interbentzio hezitzailea egokia den eran, garapenaren klabeak kontutan artzen baditugu eta garapen honek progresiboki hartzen duen itxura modu aproposean ulertzen badugu, interbentzioak egokiagoak izango dira.

Oraindik, garapena nola ematen den, garapena eta aprendizaiaren arteko erlazioa eta interbentzio hezitzaileak hauek noiz eta nola bermatzen dituenaren ezagupen zehatzik ez dago, baina leku batean eta bestean ildo ezberdinak antzeman daitezke eta horien artetik, azken hamarkadetan garapena ulertzeko eran izandako aurrerakuntzak jasotzen dituen garapenaren, aprendizaiaren eta interbentzio hezitzailearen KONTZEPZIO KONSTRUKTIBISTA deritzonari heldu dio Antzuolako eskolak.

Konstruktibismoa oreka-desoreka eredua da, gizakiari ezinezkoa zaio errealitatearen bat-bateko ezagupen eta ulermen zuzen eta objektibo batetara iristea, errealitatearekin harremanetan, hau ahalik eta egokien ulertzen eta bertara ahalik eta ondoen moldatzen saiatuko da. Horretarako, eskemak eraikitzen joango da, baina hauek ez dira errealitatea bera (subjektiboa da).
Ondorioz, garapen eta aprendizaiaren ahalbidea eta egokiera oinarrizko konflikto batean artikulatzen direla esan dezakegu: Gizakiak errealitatea deformatzeko duen joeran eta honen aurrean errealitateak jartzen duen erresistentzian, izan ere, batzuetan errealitate objektiboa eta subjektiboa bat ez datozela ikusarazten digu azken honek, eta hortxe dago gakoa, desadostasunaz jabetzean (eta ez desadostasuna egotean).

Hortaz, eredu honi jarraituz, gizakia ingurunearekiko harremanetan aktiboa eta bere eraiketa prozesuaren protagonista da.

Ildo bakarra jarraitzen duen Haur Hezkuntza eta Lehen Hezkuntzako zentro honetan, eginkizun pedagogikoa bi etapetan antolaturik ageri da.
1- Haur Hezkuntza eta Lehen Hezkuntzako lehen zikloa.
2- Lehen Hezkuntzako bigarren eta hirugarren zikloak.

Funtzionamendu egoki baterako, lehen etapari dagokionez, batez ere haur garapenaren ezaugarrietan oinarrituriko adin-tarteak jarraituz, taldeak ondorengo estruktura-hirukoitzean antolaturik daude:
1- Bi urte.
2- Hiru eta lau urte.
3- Bost, sei eta zazpi urte.

Estrukturetako bakoitzean, interakzioa sustatu nahian, ikasgela irekien funtzionamendua ezartzen da, izan ere, honek topaketa soziala aberatsagoa eta errealagoa bilakatzen du (adin ezberdineko haurren artean, ikasle eta irakasleen artean nahiz irakasleen artean). Beraz, hiru eta lau urteko haurrak bi geletan zehar dituzten espazio komunetan elkarlanean aritzen dira, gauza bera gertatzen delarik bost urteko eta lehen nahiz bigarren mailako haurrek hiru gelen artean banaturik dituzten espazio komunetan. Dena den, 3-4 urtekoen eta 5-7 urtekoen estrukturak ez dira itxiak.

Gauzak horrela, interakzioak lau mailatan emango dira:
1- Gelako kideen artean.
2- Adin bereko taldeetako kideen artean.
3- Estruktura-hirukoitzeko kideen artean.

4- Ikastetxeko beste taldeetako kideen artean.

Antzuola: PSIKOMOTRIZITATEA, HEZITZAILEAREN PAPERA

Ez da erraza unean uneko esku-hartzea egokia zein den jakitea. Psikomotrizitate saioak azpian sekulako karga teorikoa dauka, eskolako profesionalek ongi kontrolatzen dutena, eta andereñoaren papera ez da inondik inora ere haurraren jolasean sartu eta bere jarduna zuzentzea (askok uste duten bezala…). Benetako saio bat gidatzeko jakintza minimo batzuk ezinbestekoak direla argi geratu zaigu, psikomotrizitate gelatik kanpoko ikasgelako jardunean ere oso lagungarri direnak.

Antzuolako eskolak garrantzi handia ematen dio psikomotrizitate jarduerari, eta ez hori bakarrik, baita saio hauen eta ikasgelako jardunaren arteko elkarlotzeari. Honi buruzko xehetasun guztiak “Reflexiones en busca de una coherencia en la práctica educativa” (Antzuola-PREESCOLAR, Marzo de 1984) artikuluan topa daitezke.

Artikuluaren egileak zeharkako interbentzioaren alde agertzen dira, eta jarraian, praktika psikomotorean hezitzaileak bete beharreko papera definitzen duten irizpideak jaso ditugu:

1- Mugimenduzko berezko jarduera (actividad motriz espontánea) sustatzeko markoa eskainiko du.
2- Ez zuzentzailea, zein ez den egiten uztearekin nahastu behar. Norabidea bestea denaren arabera markatzean datza, hau da, haurraren desioetatik abiatuz.
3- Permisiboa: Eskuragarria eta entzuteko gaitasuna duena. Komunikaziorako klima batean besteari irekitzean datza, balorezko iritzi edo usteak albora utziz bestea konprenitzean, den moduan onartzean.
4- Lagun sinbolikoa: Haurraren jolasean sartuko da, baina ez jolaserako lagun huts moduan, haurrarentzako ibilbide jakin bateko agente gisa baizik. Ez du haurrarekin haurra izatera jolastuko, jokoari esanahi ezkutua bilatu eta horri erantzungo dio.
5- Ez du zuzenean haurrarekin lan egingo, inguruaren, espazioaren eta haurraren produkzioen gainean baizik. Haurrak afektiboki izendatzen duen inguruan eskuhartuz, haurraren munduan egoteko modu originala errespetatuko da.
6- Legearen sinboloa: Permisibotasuna bestearengan eragindako fustrazioa ere bada.

Irrika kanporatu beharra dago (pultsionalitatea), baina haurra dinamika pultsionaletik dinamika sinbolikora pasarazi behar da. Haurrak suntsitu, desegin… ahal izango du, baina suntsiketa horiek lege esanguratsu baten pean gauzatuko dira. Azpian ordena duen desordena eta ordun falta gauza ezberdinak dira, lehena haurrarentzat erreferentzia finkoa da eta bigarrena berriz angustia. Dena den, ezinbestekoa da legea haurraren desioekin artikulatzea, bestela errepresioa litzake.

Antzuola: FAMILIAKOAK ESKOLARA

Aurreko iruzkinetan argi ikusi da herritarrek egiten dutela Antzuolako herri eskola, eta eskolak egiten duela herria, horretarako herria eta herritarrak inguru hurbileko faktore eragileak direlarik. Beraz, nola ahaztu familia!

Familien inplikazioa ere pisu handiko faktorea da eskolan, noizean behin haurren familiako kideek beren ekarpenekin eskolako eguneroko jarduna aberasten dutelarik.

Aurtengoan, 3 urteko haurrek oso une politak igaro dituzte izandako bisitekin, eta esperientzia eder horiek eskolako gainontzeko lagunei azaldu nahian, jarraian datorren murala eskegi dute beraien ikasgela ondoko korridoreko horman.

Ikus dezakezuen bezala, hiru familia kideren bisitak ageri dira bertan:
1- Enara, Aroaren ama, ogia egiten erakustera etorri zenekoa.
2- Sofia, Kiraren amama, Sitxu txakurrarekin bisitan etorri zenekoa.
3- Matilde, Leireren amamak, kalendulazko ukendua egiten irakatsi zienekoa.

Antzuola: HERRIKO NATURDENDARA BISITA

2011-03-02

Gaurkoan beste paseotxo bat eman dugu herriko naturdendara, izan ere, ikasgelan lantzen ari garen gaian dendako zenbait produktu agertu zaizkigu.

Antzuolako eskolako 4 urteko ikasleek “TXINA” gaiari heldu diote, herrialde honen inguruan gauza berriak jakiteko interes handia piztu da gelan, eta pixkanaka-pixkanaka Txinako kulturako gauza mordoa ezagutzen ari dira (historia, ohiturak, hizkuntza, janzkera, fauna eta flora, …). Gaurkoan elikagai bati buruz jardun gara gelan, soia izan dugu hizpide, eta ikasgelan bertan soia hazia ezagutu ostean, lekale honetatik lortu daitezkeen eta antzinatik Txinatarren sukaldean oinarrizko gaiak diren produktuak ezagutzera joan gara Ilianaren dendara.

Dendara sartu eta lurrean ipinitako oihal pare bat gainean eseri dira haurrak dendariak zioena ongi entzuteko eta eskuartean zuena ongi ikusteko. Sojazko esnea, sojazko saltsa (tamari), sojazko esnearekin eginiko txokolatezko gailetak, … produktu asko behatu ditugu (ikusiz, ukituz, usainduz, …), haur askorentzat ezagunak, eta bisita amaitzeko zer hobeto produktuok dastatzea baino?

Sojazko esne apur bat edanda eta txokolatezko gaileta bana janda itzuli gara eskolara!

Antzuola: HERRIKO ARMARRIA

2011-02-04

Gaurkoan haur baten produkzioak nahikoa zer esan eta zer egin eman ditu.
Intentziorik izan gabe, oharkabean, ikasle batek beiradura (vidriera) moduko bat margotu du plastika txokoan. Andereñoak segituan sumatu du marrazkiaren eta beiraduren antzekotasuna, hortaz, entziklopedian kontsultatu eta benetako beiradura baten argazkiaren fotokopia ekarri du gelara.

Eta produkzioa nondik sortu den? Lau urteko ikasle honek alfabetoko letren txantiloia ekarri du eskolara eta folio batean forma denak irudikatzeari ekin dio. Ostean, barrutik koloreztatu ditu, eta letra bakoitza lauki batekin inguratu du, bakoitza kolore batez margotu duelarik.

Emaitza ederra, gainontzeko kideei erakusteko modukoa. Horrexegatik, ikaslearen lana eta benetako beiraduraren fotokopia erakutsi ditu andereñoak topagunean.

Ea horrelakorik nonbait ikusi duten galdetzean batek baietz erantzun du,Antzuolako udaletxean badagoela horrelako bat. Halaxe da, udaletxera sartu eta gora begiratuz gero, teilatuan Antzuolako armarriaren beiradura ikus daiteke. Hori dela eta, jolastokira joan aurretik beiradura ikustera joateko ideia izugarri gustatu zaienez, horixe egin dugu.

Benetan ekintza polita, motibagarria eta aberasgarria deritzogu txangotxo hau. Izan ere, ba al da modu hoberik herriko ezagutzak barneratzeko (Antzuolako armarria)? Gure ustez, herritarrengandik (oraingo honetan ikasle batengandik) sorturiko lanei heltzea bezalako bide interesgarriagorik ez dago…

Antzuola: INESI BISITA

"Eskolak egiten du herria" ideiari helduz,hona hemen herritar eta eskolako kideen arteko harremanaren adibide polit bat!

Ikasgelako eguneroko bizitzan gai ezberdinekiko interesa pizten da ikasleen artean, elkarrizketa nahiz jarduera politak aurkezten direlarik.

Azken aldian artilea izan dute mintzagai lau urteko ikasleek. Zer den, nondik datorren, nola lantzen den, … eta Antzuolan bada artilea egiten trebea den emakume bat, goruarekin lanean nahikoa ordu eman dituena. Andereñoak segituan gogoratu ziren berarekin, eta haurrek ikasitako guztia zuzenean beraien begiez ikusteko aukera aprobetxatu beharra zegoela pentsatu zuten, eta halaxe egin ere!
Inesekin hitzordua ipini eta bere etxera joan ziren lau urteko ikasleak eta artilearen inguruan jada informazio asko zeukaten arren, produktua lantzeko modu tradizionala zein den ikusi eta ikasi zuten.

Txango polita izan zen, karga emozional handikoa. Izan ere, herriko nagusienek gaztetxoei kultur ondare diren jakintzak transmititzea balio izugarriko jarduera deritzogu, zeinaz gozatzeko aukera ez daukaten denek.

Horrexegatik, guztion artean Inesi eskutitz bat idatz geniezaiokeela bururatu zitzaigun, egindako harrera atsegina eta erakustaldi aparta eskertuz.

Antzuola: "ESKOLAK EGITEN DU HERRIA"

Azken finean, eskola bigarren sozializazio prozesurako tresna dugu, bertan ezarriko dira haurraren inguru hurbilenetik kanpoko pertsonekiko lehen harreman berriak. Elkarrekintzazko giro batean murgildu eta hartu-emanetarako oinarriak barneratuz joango da ikaslea, eskolatik kanpoko eguneroko bizitzan ere bere jarduna definituko duten printzipio, balore nahiz jokabideak.
Gure iritziz, eskola herria eraikitzeko tresna garrantzitsua da, herriari bizia eta izaera ematen diona. Hortaz, eskolako jarduna lau pareten artera mugatu gabe, kalera irten eta herriarekin nahiz bertako biztanleekin kontaktuan egotea oso esperientzia aberasgarria deritzogu. Aberasgarria eta beharrezkoa.

Antzuolako herri eskola ere bat dator gurekin eta bertako ikasleek bizilagunen jakintzetatik ahalik eta gehien edan dezaten bisita ugari antolatzen dituzte herriko txoko ezberdinetara!

Gaur egungo eskola, 1981ean egin zen batasunaren emaitza da: herrian zeuden bi ikastetxeak (publikoa eta ikastola) bakar batean batu ziren. Funtsean, prozesu eraikitzaile bat izan zen, non bi zentroetako kideen borondateak bateratzearen sentikortasuna piztu zuen.
Bategiteak ekarri dituen onurak garbiak dira bai eskolari bai herriaren barne kohesioari dagokionez.
Batetik, Ikastetxe bakarra izatean, herriko haur guztiak hartzen ditu honek, eta horri esker heziketa prozesua testuinguru anitzean ematen da, hau da, giza ekintza orok duen barne aniztasunari era naturalean erantzunaz.

Antzuola: PROIEKTUAREN IKUSPEGIA

Antzuolako eskola irakaskuntza ikaskuntza prozesuan proiektuen bidez lan egitearen aldekoa da. Izan ere, ikaskuntza esanguratsua izan dadin, eredu akademizistak albo batera utziz haurraren ikerketarako interesa (kuriositatea, kritikotasuna, … ) piztuko duen lan egiteko era ezinbestekotzat dute bertako profesionalek. Norbera da bere garapen prozesuaren eraikitzaile, bizitako esperientzietatik abiatuz jasotako informazioa prozesatu eta antolaketa logiko bat jarraituz buru-eskemak egiten dituena.

Gure ustez, ikastetxeak ongi justifikatzen du uste hau, izan ere, hezkuntza interbentzio guztiak ikasleek esperimentatzen dituzten behaketa eta aurkezten dituzten aniztasunarekiko egokitzapenean oinarritzen dira (ikasle guztiak ez dira berdinak eta ez dute era berdinean ikasten) eta beren jakinmina eta pentsatzen dutena adierazteko gaitasun pertsonala bultzatzera zuzenduriko hezkuntza plana aurkezten dute. Beti ere, beraien nahi eta interesei beharrezko arreta eskainiz.



Adin ezberdineko ikasleen arteko interakzioaren gaia gogoratuz, aipatzekoa deritzogu eskola osoak haurren produkzioen erakusketak egiteko duen ohitura, non guztiek euren tokia duten.

Otsailaren 10ean, lau urtekoak 5. mailakoen “NATURA”-ri buruzko azalpena entzun eta hilabetetan zehar eginiko lan ikusgarriaz gozatzeko aukera izan zuten. Harrigarria ikasle horiek eginiko lana, txalotzekoa...

PSIKOMOTRIZITATEA SAIO BAT

Bideo honetan, UZTURPE IKASTOLAN haurrekin buruturiko saio bat ageri da, zeinaren bitartez, psikomotrizitate saioen nondik norakoak (ideia orokorrak) barnera daitezkeen.
Guri egokia iruditu zaigu, oso interesgarria, eta haur hezkuntzako irakasleon praktikarako lagungarri izan daitekeela uste dugu!

PSIKOMOTRIZITATEA

GOJENOLA, Marian

"Psikomotrizitate" hitza, gaur egun, hezkuntzan aski ezaguna izan arren, "erlazio-psikomotrizitate" hitza ez da hainbeste, eta ondorengo lerro hauetan zertxobait argitzen ahaleginduko naiz.

Erlazio-psikomotrizitateko Hezitzailea

Hasteko, esan liteke, joera ezagunenari "psikomotrizitate razionala" deitzen diogula, honen helburu nagusia aprendizaia eta pedagogia- mailakoa delarik.

Beste joera, "erlazionala" deitzen duguna, berriz, haurraren adierazpen global eta prebentiboan oinarritzen dugu. Bi joera horiek ez dira elkarren kontrakoak, baina André Lapierrek eta erlazionalaren joerakook lehentasuna ematen diegu alderdi psikoafektibo eta erlazionalei, gero alderdi psikokognitiboen oinarri izan daitezen.

Erlazio-psikomotrizitate saioetan haurra bera da protagonista gorputz-mugimenduaren bidez, bere interes eta beharrizanak adieraziz subjektu bezala. Helduaren laguntzarekin bere dimentsio psikofisiko, emozional eta sozialak garatzen ditu. Honela, Erlazio-Psikomotrizitateko saioak hezkuntza-praktika prebentibo eta konpentsatorioaren funtzioa betetzen dute bide batez, eta gaurko haurrak dituen beharrizan psikoafektiboei erantzuten diete.

Erabiltzen dugun metodoa jolas librea da, espontaneoa, ez-gidatua eta judiziogabea. Psikomotrizistak haurraren portaera behatu, dekodifikatu egiten du, jarrera sostengatzaile eta deskulpabilizatzaile baten bidez, autonomia garatu eta bere zailtasun eta gatazkak bideratuz.

Jolas librearen garrantzia

Erlazio-Psikomotrizitatearen metodoa jolas librean oinarriturik dagoenez, biziki azpimarratu nahi dut, jolas-mota horrek heziketan leku eta denbora berezi bat izateak duen garrantzia, jolas-ordutik kanpora.

Jolas libreak haurraren barneko eta kanpoko mundua adierazten du sinbolikoki eta horrela bere fantasia, beldurra, zailtasuna, baliabidea, sormena eta abar azaldu eta lantzeko bidea da. Gainera, aprendizaia intelektualaren oinarria da, buru-prozesuak eragiten baititu.

Schiller, poeta alemaniar ezagunak zioenez, "gizakia jolas egiten duenean bakarrik da benetako gizaki". Zalantzarik ez dago libreki jolas egiteko aukerarik izan ez duten haurrek bere ahalmen intelektualak murrizturik edukitzen dituztela. Horrez gain, jolasak ongi funtzionatzearen atsegina ematen dio haurrari: Paulovek "poztasun muskularra" edo Harveyk "gorputzaren musika ixila" deitzen duten hori.

Beraz, jolasaren eragina zabala dela aitortu behar dugu.

Baina oraindik, gaur eguneko gizarte zalapartatsu honetan bazterturik gelditzen den pedagogia-klabe bat berreskuratu nahiko nuke: saiamena.

Jolas librearen bitartez, haurra entseiu-errorea lantzen eta bere porrot-sentsazioak gainditzen saiatzen da. Telebistaren aurrean pasiboki dagoen haurrak ez du hori garatzeko aukerarik izaten. Eta esan beharra dago, saiamena sendotu duen haurrak bere garapen psikoafektiboan oinarri bikain bat duela.

Garapen psikoafektibo erlazionala

Erlazio-Psikomotrizitatea, subjektuak dituen erlazioetan oinarritzen denez gero, bai bere buruarekin, bai besteekin (nagusi eta haurrekin), garapen horretan gertatzen diren jarrera garrantzitsu batzuk aipatu nahi nituzke:

- Agresibitatea bideratzea baieztapenaren bidez.
- Frustrazioa jasan, barneratu eta kasketaldiak menperatzea.
- Besteekiko erlazioan "nagusia" konpartitu eta besteen mugak bizitzea (onartu/ez onartu; ados egon/ados ez egon...)
- Eskatu, hartu, eman, ukatu eta abar egiteko gai izatea.

Haurrak askotan heldua (gurasoak/irakasleak) kontrolatzeko joera izaten du (begiradaz, hitzez, ekintzaz...) eta ez nuke ahaztu nahi haurraren beraren eta nagusiaren espazioak ongi bereizteak duen garrantzia. Banaketa hori argi eta garbi egina edukitzearen baitan dago, haurrak mutiko eta neskato bezala, barne-segurtasuna izatea eta nagusi-autoritatea barneratzea.

Bi hitzetan esateko, sozializazioa garatzea indibiduarengandik abiatuz.

Ondorio gisa

Lerro hauen ondoren, heziketako profesional bezala, gogoeta bat eragin nahi diot neure buruari. Gizarteak izan duen eboluzioa ikusirik, gaur eguneko haurrak baliabide material ugari ditu eta alderdi didaktiko-pedagogikotik ere ongi horniturik dago; baina haur horrek askotan egiten digun eskaria bere azalaz barru alderakoa izaten da. Sarritan haurrak SOS bat bidaltzen ari balira bezala sumatzen ditut. Ulerkuntza eta sostengu-beharra adierazten dute beren portaeraz, begiradaz, larruazalaz... Barrenean, gaurko haurraren beharrizan nagusiak, nahiz eta intelektualki ongi jantziak izan, psikoafektiboak dira.

MUTURREKO HEZKUNTZA SISTEMA (JAPONIA)

Badirudi gure artean indarra hartzen ari det hezkuntza sistema leku guztietan zabaltzen ari dela, baina hori ez da errealitatea.

Gurean, azken urteetan haurren garapen autonomoa bultzatzen duen sistemak indar handia du, norberaren beharretara eta ikasteko erritmora egokitzen dena, baina youtuben ikusi dugun dokumental labur batek zeharo inpaktatu gaitu.

Japonian gertatzen dena guztiz kontrakoa da. Bertan, txiki-txikitatik, adinarekin bat ez datozen helburu zorrotz eta zehatzetarantz bideratzen dituzte haurrak, haurtzaindegian jada azterketen bidez ebaluatuz, neurrigabeko konpetentzian murgilduz... Eta eredu akademizista ezabatzeko lanean diharduen mugimendu konstruktibisten oinarriak errotik hautsiz.

Sinestezina iruditu zaigu haur japoniar hauen eguneroko dinamika, beraz, jarraian ipinitako bideo sorta ikustea gomendatzen dizuegu!

PEIO ETA OTSOA!

Kaixo lagunok!

Txontxongiloak denoi gustatu izan zaizkigu haur izan garenean. Orain ordea, urteak aurrera egin eta ahaztu xamarra daukagu mundu hau.

Hementxe, haur hezkuntzako ikasleentzat erabilgarria gerta daitekeen ikuskizuna duzue ikusgai. Haurrek bakarrik ez, helduek ere haurtzarora bidaiatu eta goza dezaten!

PEIO ETA OTSOA from maddiloinaz on Vimeo.

JCLIC - URTAROAK

Orrialde handian jolastu nahi baduzu, klikatu hemen

ANTZUOLAKO HERRI IKASTETXEA

Blog honetan hezkuntzako alor ezberdinetan jardungo gara, IKT-ek eskaintzen dizkiguten programak praktikan jarriz lan ezberdinak eskegiz joango garelarik...

Baina horretaz gain, Antzuolako Herri Ikastetxearekin harremanetan jarri eta eskolaren nahiz bertako partaideen jardunaren inguruko zenbait ekarpen egingo ditugu.

Zuen gustukoak izango direlakoan... Kuxkuxeroak izan eta gozatu!!

TEKNOLOGIA BERRIAK:IKASLEEN SEGURTASUNA INTERNETEN: ESKOLAREN ERRONKA BERRIAK

Lan hau egiteko aukeratu dudan artikulua, QUINTANA, Nuriak idatzitako "TEKNOLOGIA BERRIAK: IKASLEEN SEGURTASUNA INTERNETEN: ESKOLAREN ERRONKA BERRIAK" izan da. Ikastetxearen ardurak interneta erabiltzeari dagokionez du gai nagusitzat eta irakurri nuen momentutik oso interesgarria iruditu zitzaidan, askotan ez baikara ohartzen internetek eduki ditzazkeen arriskuetaz, batez ere adin txikiko garenean.

Lana egin ondoren, bi galdera hauek planteatu nahiko nituzke:

1- Benetan kontzientziatuak al daude gaur egungo gazteak Internetek dituen arriskuez? Zergatik izan daitezke hain inpultsiboak Interneteko hainbat aplikazioekin? 
2- Zein eginbehar orokor eduki beharko ditu irakasle batek Interneten erabilera ondo sustatzeko ikasleei? Eta gizarteak?

Ane Agirre

IKT-AK HAUR HEZKUNTZAN LANTZEAREN GARRANTZIA

Ondorengo kontzeptu mapan IKT-ak eta Haur Hezkuntza harremanetan agertzen zaizkigu, teknologia berrion presentziak jada hezkuntza etapa honetan duen garrantzia azaltzea helburu delarik.   

"IMPORTANCIA DE TRABAJAR LAS TIC EN EDUCACIÓN INFANTIL A TRAVÉS DE MÉTODOS COMO LA WEBQUEST" artikuluko ideiak dira jarraian datozkigunak eta, niri behintzat, ideia orokor bat egiteko aproposa iruditu zait.   

Artikulua helbide honetan topa dezakezue: 

sav.us.es/pixelbit/articulos/n34/6.pdf

Artikulua landu ostean, bi galdera hauek planteatu ditut:

1- Gaur egun, irakasleak ongi prestaturik al daude IKT-ei ahalik eta etekin gehien ateratzeko?

2- Ikasleen formakuntza prozesuan IKT-en presentzia ezinbestekoa izanik, eta baliabideok inguru informalean duten pisua ikusirik, haur hezkuntzan jada praktikan jartzeak benetan baldintzatuko ote du tresna berri hauen etorkizuneko erabilpena?     

Ane Ollokiegi